52   53                

Van de nooit uitgevoerde decorontwerpen in kleur met pastelkrijt voor De vertraagde film en Ik dien van Teirlinck zijn alleen zwart-wit foto's  in Kramer (1925) bekend. Van Dalsum maakte ze naar aanleiding van zijn ontmoeting met Teirlinck en de voorstelling van De vertraagde film, waarin hij De Man speelde.
Van Dalsum ervaart de tegenstellingen van het leven zoals Teirlinck dat in deze stukken weergeeft: de eenling die in eenzaamheid worstelt met het leven tegenover de dionysische massa die zich feestend in het leven stort,  de sterfelijke mens  tegenover de kringloop van het eeuwig doorgaande leven, dat voor Van Dalsum religieus is.

 

Het ontwerp voor De vertraagde film is filmisch met een beklemmende sfeer. Door de hoge plaatsing van de brug ligt de nadruk op het donkere water waarin zich de lichten van het enerverende stadsleven op de achtergrond weerspiegelen. Het is winter. Boven de brug zijn de lawaaierige verlichte kermistenten zichtbaar, waar het volk uitbundig het religieuze feest Driekoningen viert. Maar de twee geliefden, de  Man en de Vrouw, staan eenzaam op een besneeuwde brug op het punt een eind aan hun leven te maken door in het koude water te springen. Het is een dans op de brug van het Leven, boven het diepe water van de Dood, van de Stilte.

  Terug