De Unesco en de Biënnale organiseren met een comité van wereldberoemde kunstenaars als Paul Claudel, Benedetto Croce, Karl Jaspers, Thomas Mann, Henri Matisse, Igor Stravinsky, Hector Villa Lobos en Frank Lloyd Wright in Venetië het congres 'De scheppende Kunstenaar in de moderne maatschappij', waarbij deelnemers uit 40 landen discussiëren over de problemen die kunstenaars ondervinden. De Nederlandse delegatie bestaat uit Van Dalsum, zijn vriend en schrijver Anton van Duinkerken, de danseres Corry Hartong, de architect Henk Wegerif en J. Bruyn namens de Nederlandse federatie van beroepsverenigingen van kunstenaars. Van Dalsum schrijft zijn vrouw, dat de conferentie in het Dogenpaleis (een wonder van architectuur) weinig nieuws oplevert. Het is meer een show en praktische toneelproblemen komen niet aan de orde. Daarom knijpt hij er de laatste dagen tussenuit om de stad en de Biënnale te bezoeken. Wonderlijke stad Venetië, eerst denk je sightseeing, maar als je even door het toeristenachtige operetteachtige heenkijkt, heeft het een stijl en allure gegroeid uit een middeleeuwse oudheid, die je nog nergens gezien hebt.  Al deze paleizen op het water, de vroegere macht die je tegenkomt, open liggend aan de zee. Al het water er omheen, er hangt een fijne nevel en de lichte kleur is daarin gedrenkt.  

Venetië, 1952, collectie en foto SvD

Zelfs voor die zes dagen sjouwt Van Dalsum zijn schilderspullen en een doekje mee. Dit schilderij is het zicht vanuit zijn hotelkamer. Ik heb wel gemerkt, dat als je op je eigen kosten zou gaan, het meer kost dan welke andere stad ook in Europa. Het hotel waar de Italiaanse regering ons gelogeerd heeft, Amstelhotel in het kwadraat,  ligt op het Lido, een eiland waar je met een bootje naar toe gebracht wordt. Ik heb nog nooit in zo'n luxe hotel gelogeerd. Het kost f40,- per dag.  

Het gele huis, olieverf, Cagnes-sur-mere, Frankrijk. Collectie en foto SvD

Veertig gulden is een behoorlijk weeksalaris. Het grandiose hotel Excelsior vraagt nu voor een kamer met uitzicht op de lagune ongeveer twintig keer zoveel in euro's. Als de Van Dalsums op eigen kosten met vakantie in Europa gaan, gaan ze meestal op de motorfiets (nu de Ariël) naar een mediterraan land en logeren dan heel eenvoudig. Ze willen niet anders, maar moeten ook wel, want toneel is armoe en Van Dalsum moet nog steeds bloeden voor de schuld van het Oost-Nederlands Toneel (zie 1931), die in euro's tonnen zou bedragen.

Albertville, houtskool en gouache, Frankrijk. Collectie en foto SvD

Dit is voor zover bekend de enige gouache (dekkende waterverf) die hij maakte.
Albertville is een wintersportplaats in de Haute Savoie in het zuid-oosten van Frankrijk. De Van Dalsums reisden er vermoedelijk in 1950 - 1951 op de motor naar toe.

Moestuin Albertville, potlood, Frankrijk. Collectie en foto SvD

In hetzelfde schetsboek tekent hij een moestuin, waarschijnlijk van het huis waar ze in Albertville logeren.

Detail Moestuin Albertville

In Nederland zijn de duinen met de zee een geliefd onderwerp:

Duinen, olieverf, waarschijnlijk Zandvoort, collectie en foto SvD